Prenosimo u celosti intervju predsednika opštine Marka Lazića dat "Srspkom kolu" (broj 29, april 2018.).
PREDSJEDNIK OPŠTINE MARKO LAZIĆ KAŽE DA ĆE UZ POMOĆ REPUBLIČKE I POKRAJINSKE VLASTI MALI IĐOŠ BITI BOLjE MJESTO ZA ŽIVOT
Priključak na kanalizacionu mrežu biće besplatan za građane Malog Iđoša
Oština Mali Iđoš nalazi se na sjeveru Bačke i sastoji od tri naselja: Lovćenac, Feketić i Mali Iđoš. Predsjednik ove opštine Marko Lazić maksimalno se angažovao da ova sredina napokon dobije kompletnu kanalizacionu mrežu, za koju kaže da će za građane ovog malog mjesta biti besplatna. U razgovoru za Srpsko kolo Lazić ističe odličnu saradnju sa pokrajinskim i republičkim vlastima, kao i dobre odnose sa komšijskim mađarskim opštinama koji bi trebala da budu uvod u što veću prekograničnu saradnju.
– U našoj opštini živi 12.000 stanovnika, a najveći problem je neriješena infrastruktura. Velikim angažovanjem opštinskog rukovodstva u prethodnih godinu i po dana urađena je kompletna projektna dokumentacija za kanalizacionu mrežu sa prečistačem otpadnih voda a početak radova očekuje se u narednim mjesecima. Takođe, urađena je i projektna dokumentacija i izdata građevinska dozvola za zamjenu vodovodnih cijevi za sva tri naseljena mjesta u opštini Mali Iđoš.
Na teritoriji cijele opštine nema kanalizacione mreže?
– Upravo tako, i, nažalost, jedna smo od tri mjesta u Srbiji koja nema riješeno to pitanje. Trećinu sredstava za izradu dokumentacija dalo je Ministarstva za privredu, ostalo finansira opština. Plan je da putem javno-privatnog partnerstva realizujemo ovaj projekat, čija je vrijednost oko 15 miliona evra. To je i jedini način da naši građani kanalizacioni priključak dobiju besplatno, na čemu sam kao predsjednik opštine najviše i insistirao.
S obzirom na šarolik sastav stanovništva, možete li nam reći kakvi su odnosi među narodima?
– U Malom Iđošu žive tri nacionalne manjine: mađarska, crnogorska i romska i naš srpski narod. Oduvijek su odnosi u ovoj opštini bili harmonični. Ženimo se, udajemo se, kumujemo međusobno i živimo skladno. Niko nikad ni sa kim nije imao problema po nacionalnoj osnovi. U osnovi smo poljoprivredno mjesto u kome nema mnogo radnih mjesta. Omladina nam odlazi u gradove da se zapošljava. Dolazak nekog investitora neophodan je za dalji opstanak ove sredine. Naša opština je slabo razvijena, spadamo u 3. kategoriju razvijenosti na repubičkom nivou, pretežno smo poljoprivredna sredina (ratarstvo, voćarstvo i vinogradarstvo).
Sve lokalne zajednice se bore da dovedu investitore. Koja bi mogla da bude prednost Malog Iđoša u odnosu na druge?
– Opštine Mali Iđoš ima izlaz na Auto-put E75 Beograd–Subotica, a takođe i brzu prugu Beograd–Budimpešta. U blizini smo granice EU u Mađarskoj. Naša prednost je i kvalitet poljoprivrednog zemljišta, kao i multietnička sredina vrijednih ljudi.
Da li ima zainteresovanih investitora?
– Nedavno smo doveli smo jednog investitora i zaposlili smo 30 žena. Ovih dana očekujemo firmu iz Mađarske, koja je takođe u tekstilnoj industriji i koja bi stvorila uslove za otvaranje 50 radnih mjesta. Daćemo im prostoriju koja ima 300 m2. Mnogo bi značilo kad bi uspjeli da zaposlimo 300 ljudi. Ovako, omladina nam odlazi u veće gradove i snalazi se, dok Mađari, nakon što su dobili drugi pasoš masovno odlaze širom Evrope. Nažalost, to je trend koji vlada i u većim sredinama od Malog Iđoša.
Koje su kulturne manifestacije specifične u Vašoj opštini?
– Feketić, Lovćenac i Mali Iđoš su različite multietničke sredine, pa imaju više kulturno-turističkih manifestacija. Izdvojio bih Dane feketićke višnje, Domboš fest, Međunarodni filmski festival kratkog metra sa romskom temom – FROM, Raštanijadu, Vlašićko prelo, a tu su i različita kulturno-umjetnička društva svih nacionalnih zajednica.
Da li je Mali Iđoš iskoristio turističke potencijale?
– Svijetli primjer je salaš Katai u Malom Iđošu, koji je prilagođen potrebama edukacije djece. Razne škole iz Srbije i Mađarske dolaze da bi se đaci učili seoskom životu. Na salašu postoji zemunica opremljena pokućstvom karakterističnim za vojvođansku prošlost, domaće životinje, dječija igrališta. Organizuje se vožnja traktorom, jahanje konja i magarca, obilazak salaša sa vodičem-animatorom. Postoji mogućnost ishrane i smještaja. Salaš je kreiran uglavnom za potrebe djece, mada prima i grupe odraslih. Tu se nalazi i zavičajna kuća opremljena tradicionalnim pokućstvom, ali i pekarska radionica u kojoj se vrši demonstracija zanata i mali muzej sa starim razbojima za tkanje u kojem se organizuju demonstracije ovog zanata i radionice tkanja. Međutim, mislim da opština Mali Iđoš nije na dovoljan način iskoristila svoje turističke potencijale. Ovaj kraj ima tradiciju vinogradarstva koja se sad obnavlja. Imamo oko 100 hektara, možda i više, pod vinogradom u cijeloj opštini. Ima nekoliko dobrih podruma koji nude kvalitetna vina. To bi mogao da postane naš turistički brend. U opštini postoje i tri lovačka društva, a gradnjom vještačkog jezera na kanalu Kula-Mali Iđoš stvoriće se uslovi i za ribolov. Time bi se stvorio potencijal i za razvoj lovnog i ribolovnog turizma. Jedna od strategija razvoja opštine nam je poboljšanje turističke ponude.
Kakvi su uslovi za razvoj sporta?
– Fudbal je kod nas najrazvijeniji i najpopularniji. Imamo najmanje 150 registrovanih fudbalera. U ovoj maloj opštini imamo tri fudbalska kluba velike sportske tradicije. Fudbalski klub Jadran iz Feketića i Eđšeg iz Malog Iđoša osnovani su prije sto godina, dok nešto mlađi FK Njegoš iz Lovćenca postoji već sedam decenija. U Lovćencu je rođen nekadašnji reprezentativac SFRJ Danilo Popivoda. Radovan Krivokapić i Andrija Kaluđerović su iz juniorske ekipe Njegoš stigli do reprezentacije i Crvene zvezde, dok je Savo Pavićević igrao za reprezentaciju Crne Gore. U Lovćencu je kao golman nastupao Miroslav Radoman, koji se kasnije proslavio kao savezni fudbalski sudija.
Osim fudbala...?
– Ono na šta kao predsjednik opštine mogu da budem ponosan jeste sport. Sport je relativno dobro razvijen. Imamo formiran Sportski savez opštine Mali Iđoš, sa 15 sportskih klubova (fudbal, košarka, rukomet, karate i dr.). Imamo veliku sportsku halu za dvoranske sportove. Opština Mali Iđoš izdvaja značajna sredstva za razvoj sporta. Ženski rukometni klub Jadran iz Feketića se veoma uspješno takmiči u Prvoj ligi Sever, a u takmičarskom procesu imaju i dvije selekcije u mlađim kategorijama. Ponosni smo na djevojčicu Katarinu Gvozdenović, koja dominira u svojoj konkurenciji. Imamo i veoma talentovane karatiste.
Kakvi su uslovi života za najmlađe?
– Zahvaljujući pomoći pokrajinske vlade dobili smo otprilike oko 500.000 evra koje smo uložili u renoviranje sva tri vrtića u našoj opštini. Asfaltirali smo nekoliko ulica i renovirali smo Dom zdravlja u Malom Iđošu, koji je zaista propadao. Opština Mali Iđoš je svojim sredstvima kupila kombi za bubrežne bolesnike koji zbog terapija svaki dan idu u Vrbas.
Tokom devedesetih godina Mali Iđoš je primio i izbjegla i interno raseljena lica...?
– U Mali Iđoš je došlo najmanje 1.000 izbjeglica koji su dolazili iz Zapadne Slavonije, Bosne i Hercegovine. Sa Kosova su u najvećoj mjeri dolazili Romi. Većina ovih porodica odlazila je ili u veće gradove ili je potražila novi život u nekim drugim zemljama.
U kojoj mjeri je Mali Iđoš učestvovao u Programu regionalnog stambenog zbrinjavanja?
– Ruku na srce, prethodne garniture lokalne samouprave nisu se uopšte bavile problemima ove populacije. Mojim ličnim angažovanjem u saradnji sa Komesarijatom za izbjegla lica kupljeno je osam kuća i dodijeljena su značajna sredstva za kupovinu građevinskog materijala za raseljena lica iz bivših jugoslovenskih republika. Nažalost, još uvijek nismo usvojili lokalni akcioni plan za izbjegla lica.
Da li postoje sredine sa kojima gajite bratske odnose?
– Opština Mali Iđoš je u bratskim odnosima sa opštinom Sokobanja i sa njima imamo zajednička kulturna dešavanja. Skoro smo se sbratimili sa opštinom Gadoroš iz Republike Mađarske i sa njima očekujemo prekograničnu saradnju.
AKTUELNI PROBLEM ZAGAĐENjE KRIVAJE
Predsjednik opštine Mali Iđoš Marko Lazić ispričao nam je da je aktuelan i problem zagađivanja rijeke Krivaje.
– Kroz naša tri mjesta u protiče rijeka Krivaja, čija je ukupna dužina 109 kilometara. Oko 20 kilometara ona protiče kroz teritoriju naše opštine. Već dva mjeseca osjeća se nesnosan smrad, a razlog je zagađenje koje se dešava zbog klaničke industrije u Bačkoj Topoli. Međutim, štiti ih uredba donijeta 2011. godine prema kojoj je omogućeno da takva vrsta otpada može da ide u rijeku. Za nas je to potpuno neprihvatljivo. Upravo ovih dana, uz sakupljene potpise naših građana, posjetićemo Pokrajinski sekretarijat za zaštitu životne sredine i Ministarstvo poljoprivrede sa zahtjevom da se sporna uredba iz 2011. godine stavi van snage.
